Isha unë fëmijë

nga R.M. Rilke

ISHA UNË FËMIJË

Isha unë fëmijë e ëndërroja shumë

e s’kisha akoma maj;

kur nis e zu t’u binte telave një burrë

oborrit tonë përndanë.

Hodha unë sytë aty me frikë e ankth:

”Të lirë o nënë më ler…”

Prej tingujsh t’lojës së tij tingull’ i parë

diçka më dysh më theu.

E dija, para se të niste kënga e tij:

Jeta ime do të jetë ajo.

Mos këndo, o i huaj, mos këndo ti:

Jeta ime do të jetë ajo.

Ti m’këndon lumturinë dhe timin mund,

këngën më këndon e ndaj:

fatin ma këndon më herët se ç’duhet,

kështu që, sado të lulëzoj pastaj,-

dot s’do mund’ ta jetoj kurrë.

Këndoi ai. E pastaj më hapi s’iu dëgjua,-

i duhej të shkonte tutje:

e m’këndoi vuajtjen, që kurrë s’e vuajta,

e më këndoi lumtin, që më shkiti duarsh, 

e më mori me vete mua e më mori mua

e askush s’e di për ku…

përktheu: Arb Elo

Ich war ein Kind

Ich war ein Kind und träumte viel 

und hatte noch nicht Mai; 

da trug ein Mann sein Seitenspiel 

an unserm Hof vorbei. 

Da hab ich bange aufgeschaut: 

"O Mutter, lass mich frei..." 

Bei seiner Laute erstem Laut 

brach etwas mir entzwei.

Ich wusste, eh sein Sang begann: 

Es wird mein Leben sein. 

Sing nicht, sing nicht, du fremder Mann: 

Es wird mein Leben sein. 

Du singst mein Glück und meine Müh, 

mein Lied singst du und dann: 

mein Schicksal singst du viel zu früh, 

so dass ich, wie ich blüh und blüh, - 

es nie mehr leben kann.

Er sang. Und dann verklang sein Schritt, - 

er musste weiterziehn; 

und sang mein Leid, das ich nie litt, 

und sang mein Glück, das mir entglitt, 

und nahm mich mit und nahm mich mit - 

und keiner weiß wohin...