Sehnsucht

nga I. Kadare



Sehnsucht

Manch' Regentropfen fiel auf's Glas.
Und plötzlich sehnt ich mich nach dir.
Wir leben beide in der gleichen Stadt,
Wir sehn uns selten, sehn uns fast nie.

Ein wenig seltsam schien es mir
Wie dieser Herbst kam, dieser Morgen.
Der Himmel ohne Störche und finster,
Die Schauer ohne Regenbogen.

Und an den alten Spruch des Heraklit
Erinnert ich mich heute sonderbar,
„Die Wachen sind in der Welt vereint,
Die Schlafenden doch sind allein.“

In welch’ bösen Traum sind wir gefallen,
Und können draus erwachen nicht?
Manch’ Regentropfen fiel auf's Glas
Und nach dir dann sehnt ich mich.

1976

nga I. Kadare

Mall

Ca pika shiu ranë mbi qelq.
Për ty unë befas ndjeva mall.
Jetojmë të dy në një qytet,
Dhe rrallë shihemi, sa rrallë.

Edhe m'u duk pak e çuditshme
Si erdh kjo vjeshtë, ky mëngjes.
Qiejt e ngrysur pa lejlekë
Dhe shirat pa ylberë në mes.

Dhe thënia e vjetër e Heraklitit
Seç m'u kujtua sot për dreq :
«Të zgjuarit janë bashkë në botë,
Kurse të fjeturit janë veç.»

Në ç'ëndërr kemi rënë kaq keq,
Që dot s'po zgjohemi ne vallë ?...
Ca pika shiu ranë mbi qelq
Dhe unë për ty seç ndjeva mall.

1976