Delirium

nga Georg Trakl

Delirium


Dëbora e zezë, që prej çative po kullon;
Në ballin tënd një gisht i kuq gërmon
Bien borëra të kaltra në dhomën e ftohtë,
Që janë pasqyra të vdekura të dashnorëve.
Në copa të rënda thyhet koka e bluan, mendon
për hijet në pasqyrën e borërave të kaltra,
për buzëqeshjen e thatë të një kurve të vdekur.
N' aromë karafilash dënes në mbrëmje era.

shqipëroi a priori

Delirium

Der schwarze Schnee, der von den Dächern rinnt; 
Ein roter Finger taucht in deine Stirne 
Ins kahle Zimmer sinken blaue Firne, 
Die Liebender erstorbene Spiegel sind. 
In schwere Stücke bricht das Haupt und sinnt 
Den Schatten nach im Spiegel blauer Firne, 
Dem kahlen Lächeln einer toten Dirne. 
In Nelkendüften weint der Abendwind.